Praca z zadaniami
Dorothy Heathcote zawsze wykonywała zadania; stwierdziła, że planując, zawsze mogła sobie wyobrazić, co będzie robiła klasa. W swoim artykule „Dramatic Imagination” napisała:
Natura wyobraźni dramatycznej polega na kontemplacji wizualizacji zajęć. Jest źródłem planowania uczenia się poprzez systemy teatralne. Zatem „rozkwit” [do działania] wymaga zaangażowania i udziału każdego nauczyciela i klasy w zadaniach, które będą podtrzymywać naukę. (Dziennik NATD, tom 26, nr 2)
Ten wykres został opracowany przez Dorothy i przedstawia „etapy przyciągania” w projekcie Mantle - przechodzenie przez zadania, od początkowego zainteresowania i uwagi, do „produktywnej obsesji”. (Warto zauważyć, że twierdzi, że głównym celem pracy jest „REFLEKSJA”).
Płaszcz eksperta opiera się na zadaniach, które niosą ze sobą całą naukę. Pomyśl więc o wspólnym robieniu rzeczy - nauczyciel jako menedżer siły roboczej pracujący dla „klienta” we współpracy .
Zadania zaczynają się bardzo prosto - bez względu na to, co dzieci faktycznie wiedzą, kiedy zaczynają, pierwsze zadanie sprawi, że każdy rozpocznie pracę w „przedsiębiorstwie”, które będzie obsługiwać.
Zadanie 1 - przyciąga, więc musi być zbudowane, aby wszyscy mogli sobie z tym poradzić
Zadanie 2 - zyskuje trochę uwagi .
Poziom zadania 3 zyskuje zainteresowanie rozwiązywaniem problemów.
Poziom 4, zaczyna się zaangażowanie od „wprawiania rzeczy w ruch”
Poziom 5. Powoduje to zjednoczenie wszystkich razem, ponieważ przywiązujemy się do pragnienia, abyśmy odnieśli sukces. Zaczynamy być „naprawdę z siebie zadowoleni”.
Poziom 6. Zaczynamy inwestować w nasze przedsiębiorstwo oraz w istnienie naszego klienta i naszego miejsca pracy.
Poziom 7. Zaczyna się niepokoić, więc wszystko działa dobrze.
Poziom 8. Stajemy się naprawdę zaangażowani w pracę.
Poziom 9. Mamy teraz produktywną obsesję . To wtedy rodzice zaczynają dostrzegać, jak bardzo ich dzieci są tego „pełne”.
I wreszcie REFLEKSJA, cały cel!
Dorota mówiła o potrzebie „zróżnicowanej, bogatej różnorodności zadań edukacyjnych” w Mantle - a także, co za tym idzie, w Modelu Komisji, Rolach na kółkach itp. Posłużyła się przykładem Płaszczu, który zrobiła, o ludziach przywracających winnicę; w nim „była w stanie zmieniać każdą sesję tak, aby każde zadanie wyglądało zupełnie inaczej - więc podążali za linią winnicy, ale wykonywali ogromny zakres myślenia i wykonywania zadań. To było jak kalejdoskop i potrząsanie nim, aby uzyskać inny widok soczewki ”. (Z listu do Davida Allena, 13.2.08)
Oto transkrypcja niepublikowanej tabeli (sporządzonej przez Dorothy), pokazująca zadania, które dzieci mogą wykonać w Mantle lub innym dramacie, z przykładami:
Czasowniki
Wcześniejsze
1 Sortowanie - litery w nazwie „Atlantis” / także zestawy rzeczy
2 Wypełnianie - wypełnianie formularzy / luk
3 Dopasowywanie - „Raphael” - myśl idzie w parze z obrazkiem.
4 Uwaga - archeolodzy na odprawie wykopaliskowej.
5 Szkicowanie - szkic mapy z opisu.
6 Aranżacja - biurko wynalazcy [przekreślone: biurko Laury Ashley]
7 Wybór - tkaniny na zasłony hotelowe.
8 Konstruowanie - mapa publiczna. - Tunel Earl's House.
9 Wyszczególnienie - rodzaje - drzewa, zwierzęta, ptaki, sukno, nić, drewno, szkło.
10 Zamawianie - praca detektywistyczna - seria incydentów „który był pierwszy?” Proces w produkcji.
11 Numeracja - inwentaryzacja / lokalizacja drzew
12 Umieszczanie - drzewa w odpowiednich miejscach na mapie.
13 Rozszyfrowanie - pomieszane nagrobki. - puzzle.
14 Deszyfrowanie - wiadomości (skrypty / kodowane). Litera i jej znaczenie.
Drugi nigdy nie jest przedmiotem, ale jest tym, co ich angażuje - a zatem obejmuje pewien rodzaj procesu.
(W każdym z tych zadań istnieje implikowane „inne”: coś, na czym skupia się praca. W każdym przypadku „inne” wymaga jakiegoś działania lub „procesu”: nagrobki, które wymagają rozszyfrowania, drzewa, które mają do umieszczenia na mapie, wiadomości, które należy odszyfrować itd.)